O mojej wiedeńskiej lekturze, o moich przewodnikach i planach na koniec miesiąca

Jak zapewne uczestnicy Wyzwania Miejskiego wiedzą, w tym miesiącu czytamy między innymi książki o Wiedniu, i chociaż propozycja wyszła od jednej z Was (Aneto, dziękuję!), to nie ukrywam, że bardzo mi ten wybór przypasował. Nie tylko dlatego, że Wiedeń znajduje się na liście 5 moich ukochanych miast (obok rodzinnego Krakowa, zimnego Sztokholmu, kolorowej Barcelony i jeszcze nie poznanego osobiście Nowego Jorku). Na przełomie kwietnia i maja zamierzam bowiem nawiedzić swą skromną osobą stolicę CK-Monarchii.

Wiedeń zdarzyło mi się już kiedyś odwiedzić, i do dziś pamiętam nie tylko piękno tego miasta, ale i niesamowitą łatwość życia w nim poprzez chociażby klarowny i świetnie zorganizowany transport publiczny i zasady obowiązujące mieszkańców, których to zasad wszyscy przestrzegają. Pamiętam, że idąc spać o godzinie 10 wieczór w dzielnicy pełnej wysokich mieszkalnych kamienic nie mogłam uwierzyć, że w wielkim mieście może być tak cicho. Żadnego odkurzacza, szczekającego psa, pijanych chłopków pod oknem, szurania meblami i imienin pana Zdziska spod siódemki.

Ale oczywiście do Wiednia nie jadę tylko po to, by zobaczyć cywilizację ;). Miasto to obfituje w tak olbrzymią ilość atrakcji: pałaców, muzeów i galerii, kościołów i innych pięknych miejsc, że nawet w ciągu intensywnego tygodnia nie byłam z stanie zaliczyć wszystkiego, co wybrałam, i mam sporo zaległości. O tym, co udało mi się zobaczyć w czasie pobytu w Wiedniu, na pewno w maju napiszę, ale dziś chciałabym wspomnieć o książce, która ze mną tam pojedzie.

Jak chyba każdy podróżujący osobnik, mam swoją ulubioną serię przewodników. Nie jest może idealna, ale już wielokrotnie się przekonałam, że najlepiej przystaje do moich potrzeb. Mowa o serii „Dookoła Świata” wydawnictwa Pascal. Za każdym razem, kiedy gdzieś się wybieram, sprawdzam najpierw, czy po tym miejscu przewodnik jest właśnie w tej właśnie serii, dopiero przy negatywnej odpowiedzi szukam czegoś innego. Każdy z nich rozpoczyna kilka stron wprowadzających nas w nastrój danego miejsca i jego historię, w przypadku Wiednia poczytamy np. o cesarzowej Marii Teresie, o znanych kompozytorach z którymi kojarzy się Wiedeń, o Sissi, o secesji i paru jeszcze innych rzeczach. Następnie przechodzimy do kilku opracowanych z góry tras po mieście. Przyznam szczerze, że choć wygląda to obiecująco, jeszcze nigdy nie skorzystałam z tych planów. Zawsze czytam wszystko,  a następnie wybieram te atrakcje, które najbardziej mnie interesują. O każdej z nich mogę wyczytać parę najważniejszych informacji, łącznie z cenami i godzinami otwarcia (chociaż mój przewodnik jest już trochę nieaktualny i będę musiała sprawdzić szczegóły w Internecie). Przewodniki z tej serii pełne są nie tylko ciekawostek i pięknych zdjęć, ale i praktycznych informacji o restauracjach, transporcie, sklepach i rozrywce. Dzięki temu może stanowić bardzo szczegółowy program wycieczki, ale i inspirację do tworzenia własnych tras. A przy tym jest względnie tani, lekki i wygodny dzięki spirali zamiast klejenia. Bo wszak przewodnik to książka typowo użytkowa.

Nic nie jest idealne, również te przewodniki mają swoje wady. Dla ambitnych zawierają stanowczo za mało informacji o poszczególnych zabytkach, co czasem można uzupełnić miejscowymi materiałami, ale nie zawsze jest taka możliwość. Zaś pogrupowanie atrakcji w trasy czasem utrudnia szybkie odnalezienie informacji o budynku, który właśnie wyrósł nam przed nosem. Jednak po przeglądnięciu folderu już wkrótce zaczynamy biegle odnajdywać interesujące nas fragmenty.

Poza przewodnikiem na pewno pojedzie ze mną również mój Kindle, dzięki czemu uda mi się uniknąć ciężkiego bagażu. Oczywiście, zawsze biorę ze sobą coś papierowego, choć wciąż zachodzę w głowę, co to będzie. Jakieś pomysły?

A Wy macie swoje ulubione przewodniki?