19 razy porzucony

Colina porzuciła Katherine. To smutne. Ale fakt, iż dziewiętnasta z rzędu dziewczyna o imieniu Katherine go porzuciła, jest jeszcze smutniejszy. Zwłaszcza, że wszystko wskazuje na to, iż była to TA Katherine. Toteż jedyne, co przychodzi mu teraz do głowy, to zwinąć się w kłębek na dywanie i czekać na śmierć.

Na szczęście Colin ma najlepszego przyjaciela Hassana, których połączyło w szkole chyba to, że obaj byli konsekwentnie odrzucani przez tych popularnych, i obaj mieli to zasadniczo gdzieś. Hassan jest leniwym, tłuściutkim, sympatycznym i dosyć religijnym chłopcem, a przy tym najlepszym kumplem, jakiego można sobie wymarzyć. W tym przypadku jest tą osoba, który zbiera zranione jestestwo Colina z dywanu i zabiera w samochodowa podróż po USA – z rodzinnego Chicago aż do Tennessee. Panowie mają zero planów na tą podróż, ale kiedy po drodze mijają znak prowadzący do grobu arcyksięcia Franciszka Ferdynanda, Colin nie jest w stanie się oprzeć. Bo musicie wiedzieć, że Colin jest wspaniałym dzieckiem, które nie wyrosło na geniusza, ale to mu nie przeszkodziło zgromadzić w swoim krótkim życiu pokaźnej wiedzy o wszystkim, włączając  w to żywot i śmierć arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Zastanawiacie się, co grób bratanka cesarza Austro-Węgier robi w Tennesse? A co powiecie na to, że w najbliższym sąsiedztwie znajduje się pokaźna fabryka sznurków do tamponów?

John  Green potrafi pisać mądre, piękne i jednocześnie zabawne powieści. Jeżeli taka jest literatura młodzieżowa obecnych czasów, to nie mamy się co martwić o przyszłość. Miło wielu humorystycznych akcentów, autor opowiadając historię Colina, Hassana i wielu innych pisze tak naprawdę o rzeczach wielkich i ważnych, nie nadając im niepotrzebnie pietyzmu. Jest o to historia o byciu innym, o graniu różnych ról, które wyznaczyli dla nas inni, ale i o „robieniu czegoś” – dla siebie, dla społeczności, dla rodziny. A przy tym jest absolutnie przezabawna.

Wielu amerykańskich booktuberów określa tą powieść jako lepszą niż najpopularniejsze tego autora Gwiazd naszych wina. Ja bym tak nie powiedziała, dla mnie historia Gwiazd zawsze pozostanie na pierwszym miejscu. Jednak i w 19 razy Katherine odnalazłam to ciepło i spokój, którymi charakteryzuje się proza Johna Greena, a i m więcej czasu mija od przeczytania tej książki, tym bardziej czuję, jak wrasta ona w moje serce.  I wiem już na pewno, że te książki będą u mnie działały jak kompres na zbolałą duszę.

Moja ocena: 4,5/6

John Green 19 razy Katherine

Tłum. Magda Białoń-Chalecka

Wyd. Bukowy Las

Wrocław 2014