Zorganizowane czytanie i dwa stosiki

Tworzenie stosików czy list „Do przeczytania w najbliższym czasie” nigdy nie było moją mocną stroną. Nie to, że nie lubię – uwielbiam wszelkie listy, wykazy, rankingi, systemy rekomendacji i możliwości, jakie dają wyrafinowane schowki na książkowych portalach. Tyle, że u mnie po sporządzeniu listy przygoda się kończyła, nagle te najbardziej frapujące pozycje, które na nią trafiły, stawały się jakby mniej interesujące od tych, które się na liście nie znalazły. Coś w rodzaju „trawa u sąsiada zawsze jest bardziej zielona”, tylko w wersji książkowej. Podobnie było z wyzwaniami, bardzo lubię brać w nich udział, zwłaszcza w tych, które nakazują mi od czasu opuścić moją „strefę komfortu” i poszerzyć horyzonty. Tylko że po pierwszym Hurra! Optymizmie przychodziło zniechęcenie, a raczej zachęcenie do wszystkiego, co tylko wpisywało się w wyzwanie. Trzecim kłopotem zbiorczo mogę nazwać książki „zalegające” – zarówno te, które są moje, jak i te pożyczone. Wprawdzie wyleczyłam się z przynoszenia z kilku bibliotek kilkunastu książek, których i tak w miesiąc nie przeczytam, ale za to pożyczanie od biblionetkowiczów wymsknęło się spod kontroli, na tyle, że z ostatniego spotkania z bólem serca wyszłam bez niczego (czyli terapia szokowa).

Czytanie to przyjemność. Pożyczanie innym i sobie – również. Gromadzenie książek – podobnie. Pisanie o nich – a jakże! No i te wyzwania – naprawdę fajna zabawa, możliwość wymiany poglądów na temat konkretnych książek i wyjścia spoza strefy komfortu. Ale kiedy przytłacza, przyjemność zamienia się wpierw obowiązek, a następnie w wyścig, którego i tak nie można wygrać, a czasem nawet ukończyć. W chwili, kiedy książki zaczynają się na ciebie brzydko patrzeć, wiedz, że coś jest na rzeczy. I że coś z tym trzeba zrobić, żeby swojego hobby nie zamienić w przemysł.

U mnie takim pomysłem jest owo „zorganizowane czytanie” czy nic innego jak przeproszenie się z robieniem list, i co najważniejsze, realizowanie ich! Tylko jak czytanie z listą ma się do przyjemności, która teoretycznie zakłada spontaniczność? Ano, trzeba listę robić z głową, elastycznie, „na bogato”. Zdałam sobie sprawę, że moje dotychczasowe listy nakładały kajdany na czytanie, dlatego wszystko brało w łeb. A lista musi nadawać tylko kierunek, jakoś ograniczać nieskończone pokłady książek wokół, ale i dawać trochę swobody i dopuszczać odstępstwa.

Innymi słowy, dobra lista musi spełniać poniższe warunki:

·         Powinna być za długa – moja lista opiewała na ok. 10 tytułów, wiedziałam od początku, że nie zdążę tyle przeczytać; dzięki temu mogłam do woli przebierać w tych, które sobie zapisałam, bez konieczności przeczytania ich wszystkich „bo muszę zrealizować wszystkie punkty”

·         Powinna być zmienna – moja lista powstała na pulpicie komputera, ale może też być zrobiona np. ołówkiem. Chodzi o to, że jeśli w ciągu miesiąca wpadnie coś, co bardzo chce się przeczytać, można to dopisać, a rzeczy, które jednak nas teraz nie interesują, wyrzucić. Zmienna lista to dobra lista (oby tylko nie za często zmieniana)

·         Powinna być dostosowana do „potrzeb” – swoją listę na marzec zrobiłam w oparciu o wyzwania, w których biorę udział, a następnie według klucza „trochę moje, trochę pożyczki”. Dzięki temu nie tylko łatwiej mi było realizować wyzwania, ale i sukcesywnie pozbywać się tego, co napożyczałam przez ubiegłe miesiące.

·         Powinna być różnorodna – tu nie trzeba tłumaczyć, jeśli ktoś ma szeroką gamę gatunków, które lubi, to narzucanie sobie samych kryminałów przez miesiąc nie będzie dobrym pomysłem.

Po utworzeniu listy według powyższych kryteriów zorganizowałam sobie czytanie na marzec. I udało się, przeczytałam większość tego, co na liście. Zostały wprawdzie 3 tytuły, ale nie martwi mnie to, gdyż po raz pierwszy miałam poczucie, że panuję nad otaczającym mnie księgozbiorem.

Plany na kwiecień mam o wiele uboższe, głównie dlatego, że ostatnie miesiące studiów wymagają zwrócenia szczególnej uwagi na inne niż powieści książki. Przykład zamieszczam poniżej. Nie mam o to żalu do życia, przeciwnie, jestem pełna pozytywnych myśli, koniec studiów to wszak ważny moment, i jako taki wymaga stosownego zachowania. Jednak mimo tego chciałabym też znaleźć trochę czasu na czytanie „przejmnościowe”.

Takie są teraz moje lektury :D

Jeden z podręczników jest pełen takich śmiesznych obrazków, czyli da się!

Na ten miesiąc przygotowałam wstępnie:

1.       Morderstwo pod cenzurą Marcin Wroński

2.       Wałkowanie Ameryki Marek Wałkuski

3.       Najdłuższy tydzień David Reid

4.       Atlas chmur David Mitchell

5.       Przyjdź i zgiń Agatha Christie

6.       Cała Polska trzaska Reportaże Gazety Wyborczej  2001-2004

Oczywiście nie przeczytam wszystkich, może dwie, może trzy, może jedną, ale będzie to na pewno jedna z powyższych. A wy tworzycie sobie listy – i co  najważniejsze – trzymacie się ich? Jaka jest wasza idealna lista?