"Jedwabnik" Robert Galbraith

Jedna z najlepszych rzeczy, jaka może być, gdy zaczyna nas ogarniać marazm czytelniczy? Ulubiony gatunek, ulubiony autor, bohaterzy, których już znamy i fascynujące miasto w tle. W moim przypadku: kryminał, J. K. Rowling, Cormoran Strike ze swoją asystentką Robin oraz Londyn zimą. Czytanie kolejnych tomów cyklu jest jak powrót do ulubionej knajpy – nawet jeśli nie było nas kilka miesięcy, to tu i tak nic się nie zmieniło i od razu czujemy się jak w domu.

Jedwabnika chomikowałam sobie od kilku miesięcy właśnie na taką okazję, te nieprzyjemne chwile, kiedy chciałoby się coś poczytać, ale każda zaczynana książka jakoś nie przyciąga naszej uwagi. Zapukałam więc znów do agencji detektywistycznej Cormorana Strike’a i przekonałam się, że poza grupą klientów przybyłych po sukcesie w sprawie opisanej w tomie pierwszym – Wołanie kukułki – niewiele się zmieniło. Robin dalej siedzi za biurkiem w pierwszym pomieszczeniu, kanapa dalej wydaje dziwne odgłosy a zbrodnia się szerzy. Pośród do złudzenia podobnych do siebie spraw, które dają agencji dochód (zazdrośni kochankowie, żony przygotowujące się do rozwodu, przestępczość korporacyjna) na progu gabinetu tego zdolnego detektywa pojawia się szara mysz, małżonka pisarza z manią wielkości, z nietypową prośbą – Cormoran ma odnaleźć jej męża, który wzburzony odrzuceniem jego nowej powieści zaginął bez wieści. Nic nie zapowiada, aby sprawa miała być trudna, nie wygląda też na taką, która wygeneruje sowitą zapłatę, ale Strike decyduje się pomóc kobiecie. Coś, co zapowiadało się na 5 minut roboty, wkrótce jednak przeobrazi się w coś o wiele bardziej skomplikowanego i przerażającego.

Jak wspominałam, wiele elementów powieści znanych jest już czytelnikowi z pierwszej powieści, którą J. K. Rowling napisała pod pseudonimem Robert Galbraith. Jednak, co zauważyłam z radością, jej bohaterowie po raz kolejny (bo wiem już to chociażby z serii o Harrym Potterze) nie są wyrytymi w kamieniu rzeźbami, autorka raz po raz udziela nam o nich nowych informacji, a oni sami pod wieloma względami się zmieniają. Nie tylko z resztą mowa o Cormoranie i Robin, ale również postaci drugoplanowe, jak chociażby narzeczony Robin, Matthew, irytujący dupek, a może nie tak do końca? Jedwabnik ma niezwykle pokręconą fabułę, do końca nie byłam w stanie domyśleć się, kto jest sprawcą opisanych tu zdarzeń, i jakie motywy sprawcą kierowały. Tym razem autorka osadziła fabułę w znanym sobie doskonale świecie – świecie agentów literackich, wydawców, redaktorów. Jednocześnie stworzyła pomiędzy bohaterami wyrafinowaną i nieoczywistą siatkę powiązań – rozczarowań, zazdrości, talentu, szaleństwa. Mieszkanka okazała się wybuchowa.

Na początku przyszłego roku wychodzi na polskim rynku kolejna część cyklu o detektywie Cormoranie Strike’u. Chwała Bogu, mam nadzieję, że autorka na razie nie planuje rozstania z tym bohaterem, bo spotkania z nim pomagają wyjść z jesiennej chandry.

Moja ocena: 5/6

Robert Galbaith Jedwabnik

Wyd. Dolnośląskie

Wrocław 2014