O tym jak autor sponiewierał klasyczne wyobrażenie o królu Arturze i jeszcze dobrze na tym wyszedł

„Zimowy monarcha” Bernarda Cornwella trudno jest jednoznacznie scharakteryzować. Nie jest to fantasy pełną gębą – krasnoludy tu nie biegają. Historyczna literatura też to nie jest, ponieważ fabuła odnosi się głównie do czasów, o których na pewno wiemy, że były, a co w nich było, to już inna bajka… No właśnie,  bajka to to też nie będzie, ewentualnie zbeletryzowana legenda o królu Arturze. Co by to nie było, dobre jest.

Rzecz dzieje się na początku średniowiecza w Brytanii, kiedy to obok siebie egzystuje wiele państw i państewek na różnym, powiedzmy, poziomie wtajemniczenia. Z jednej strony chrześcijaństwo już szerzy się wzdłuż i wszerz, z drugiej stara wiara w lokalnych bogów jeszcze nie zanikła. Biskupowie ścierają się z druidami, księża z kapłankami, Brytowie z Saksonami – generalnie wesoło nie jest. Ciekawe jest to, że autor nie przedstawił kolejnej sztampowej wersji legendy o Arturze, zamiast tego stworzył wielowymiarowe postacie i ciekawa fabułę, która nie przedstawia świata w czarno-białych barwach, a pokazuje, że w polityce nic nie można jednoznacznie określić jako dobre lub złe. Postaci, z tymi z legendy, mają jedynie wspólne imiona, a niektórych z nich, jak na przykład Ginewrę, trudno polubić. Mnie osobiście najbardziej podobał się Merlin z jego ironicznymi uwagami.

Podczas czytania nasuwało mi się ciągle porównanie z „Władcą pierścieni” Tolkiena. Może nie tyle pod względem stylu, ile raczej opisów osób i miejsc, cała historia ma podoba atmosferę co „Władca”. Jednak nie jest to bezczelne ściąganie – po prostu – komu podobał się Tolkien, temu Cornwell też przypadnie do gustu. Jest to dobrze napisana książka, autor zadbał o szczegóły, niekiedy okraszał fabułę humorem, choć generalnie jest to smutna opowieść. Musze wyznać, że mnie wciągnęła, a chociaż nie miałam teraz wiele czasu na czytanie. to już nie mogę się doczekać kiedy wpadną mi w ręce kolejne tomy tej powieści.

Dodatkowy plus za piękną okładkę!

Moja ocena: 5/6

Książka przeczytana w ramach wyzwania Trójka e-pik.