Łosie i trzy korony - parę słów o Sztokholmie

Jak zapewne niektórzy zauważyli, przez kilka ostatnich dni byłam nieobecna w blogowym świecie, gdyż postanowiłam wybrać się na kilka dni do Sztokholmu na zasadzie „akcja spontan” – takie są chyba najlepsze. :)

Sztokholm leży na 14 wyspach, które łączy 53 mosty. Jest to stolica Szwecji, a przez niektórych Sztokholm nazywany jest też stolicą Skandynawii. Jest to siedziba władz państwowych oraz rodziny królewskiej oraz scena wielu szwedzkich kryminałów. Praktycznie na każdym kanale zacumowane są różnej wielkości łodzie, robiąc wrażenie że miasto to jeden wielki port.

Typowy widok w Sztokholmie

Spędziłam w stolicy Skandynawii niecałe 3 dni, toteż trudno o porządne podsumowanie prawie nie poznanego miasta – Sztokholm jest olbrzymi i w trakcie mojego krótkiego pobytu zaledwie udało mi się liznąć jego atmosfery i poznać kilka najważniejszych miejsc. Mimo skrupulatnego planowania nie udało nam się z kumpelą zobaczyć wszystkiego, co planowałyśmy, gdyż poza sezonem większość muzeów i atrakcji otwarta jest tylko kilka godzin dziennie i fizyczną niemożliwością było zdążyć wszędzie. Mimo to, z pomocą Karty Sztokholmskiej, odwiedziłyśmy 7 muzeów (sensu largo) i pojeździłyśmy świetnie zorganizowanym metrem. Szczerze polecam tą Kartę, to jedna z lepszych tego typu, na jakie natrafiłam.

Zamek królewski

Udało nam się zwiedzić przede wszystkim Zamek Królewski. Skarbiec robi wrażenie, o wiele większe niż ten na Wawelu, głównie dlatego, że Szwedom nikt nie ukradł koron i mieczów koronacyjnych – przed wizytą na tej ekspozycji nawet nie przypuszczałam, że istnieją takie wielkie diamenty. Niesamowite jest też to, że te korony wciąż są używane – wprawdzie Szwedzi zarzucili zwyczaj koronacji, ale przy każdej większej okazji korona leży obok króla na poduszce i świadczy swoją obecnością. Z kolei po wyjściu z podziemi i udaniu się na zwiedzanie komnat królewskich gość może się lekko zdziwić widząc… niebieskiego Indianina. Ot, lokalne kuriozum, żaden zamek się bez niego nie obejdzie. Sam Zamek robi wrażenie rozmiarem – w końcu gdzieś trzeba pomieścić te 608 komnat! Ponieważ zamek jest wciąż siedzibą króla i ważniejszych urzędów i instytucji, tylko niewielka część sal była dostępna dla zwiedzających, ale nawet te kilka wystarczyło, by przekonać zwiedzających, że król Szwecji wielkim królem jest.

Ratusz

Odwiedziłyśmy również ratusz, który przypomina trochę latanię morską, trochę kościół, a od środka – pałac Dożów. Pełni funkcję nie tylko atrakcji turystycznej, ale i  miejskiego ośrodka władzy, dlatego wraz z przewodniczką prześlizgiwaliśmy się przez kolejne sale, próbując nie przeszkadzać. W sztokholmskim ratuszu możesz wziąć ślub w… 45 sekund. Nie musisz być Szwedem, musisz być natomiast cierpliwy, bo na termin czeka się tutaj rok. Coś dla ludzi nie cierpiących długich ceremonii. W największej sali budynku co roku odbywa się bankiet dla laureatów Nagrody Nobla – jako, że Unia otrzymała ostatnio Pokojową Nagrodę, można powiedzieć, że my również byliśmy w ratuszu honorowymi gośćmi :).

Vasa

Czym byłaby wizyta w Sztokholmie bez zobaczenia pięknego statku Vasa. Jest to wspaniały okręt, wybudowany w XVII wieku, kunsztownie ozdobiony i kiepsko zaprojektowany. Poszedł na dno w 20 minut od rozpoczęcia swego dziewiczego rejsu – nawet nie zdążył wypłynąć z portu. W całości przeleżał 300 lat na dnie sztokholmskiego portu, by w 1961 zostać wyciągniętym na powierzchnię, następnie zrekonstruowanym i udostępnionym zwiedzającym.  Wokół niego stworzono bardzo ciekawą wystawę, gdzie między innymi Szwedzi uznali za stosowne zadać sobie jedno, bardzo ważne pytanie: czy zatonięcie Vasy było wolą Boga czy efektem złośliwych działań Polski? Nie ma to jak wybudować lipny okręt a potem oskarżyć o jego zatonięcie państwo po drugiej stronie Bałtyku.

Gamla Stan

Choinka na rynku - Sztokholm jest gotowy na Boże Narodzenie

Ale obok zamkniętych ekspozycji na zwiedzanie Sztokholmu składa się również wałęsanie się po starym mieście – Gamla Stan – którego wąskie uliczki obsadzone są sklepikami z najpiękniejszymi pamiątkami, jakie kiedykolwiek widziałam. I świątecznie ozdobione. Całe miasto jest już jedną nogą w świątecznej gorączce – zewsząd mrugają do nas mikołaje, renifery, choinki, obłędnie piękne ozdoby choinkowe i śnieżynki. Przeważnie nie wpadam z zakupowy szał w sklepikach dla turystów, ale w tamtejszych sklepach można było stracić całą fortunę (i życie, bo mało mi serce nie pękło, że nie uda mi się przewieźć pięknej bombki w kształcie pegaza i nie mogę jej kupić).

Poza dekoracjami świątecznymi całe miasto krąży wokół kilku symboli – trzy korony, łosie, Vikingowie, łosie, koniki z Dalarny, łosie, statek Vasa, ło… no, wiecie. Poza tym, kończąc ten przydługi post, najbardziej zaskoczyła mnie atmosfera miasta. Czytając szwedzkie kryminały, odniosłam wrażenie, że Sztokholm jest dosyć ponurym, posępnym miastem – tymczasem biurowce, sklepy, jasno oświetlone ulice sprawiają, że jest to jedna z najpiękniejszych i nowoczesnych europejskich stolic, jakie widziałam. I na pewno nie była to moja ostatnia w niej wizyta.

Jedna z wystaw prezentująca kolekcję świeczek z dekoracją

W jednej z kawiarni serwowano caffe latte w misce