Podsumowanie lutego

Dopiero co kończył się styczeń, a tu już luty zbiera manatki , żegna się i wychodzi. Toteż przychodzi czas na podsumowanie czytelnicze tegoż miesiąca. W lutym przeczytałam 5 książek, czyli nieco mniej niż w styczniu, jednak wydaje mi się, że ciężar gatunkowy (oraz ciężar wagowy) lektur z ubiegłego miesiąca wyrównuje moje osiągnięcia w tym temacie ze stycznia. Czyli było coś, co smakowałam przez dłuższy czas, czyli Paryż w czasach belle epoque oraz coś, co było zwyczajnie grube, jak Blackout. Pośród przeczytanych znalazły się dwie pożyczki,  które już bardzo długo czekały na swoją kolej, jedna książka recenzencka oraz dwie zakupione w tym roku. I jedno przykurzątko w drodze.

W lutym przeczytałam:

1.       Cicho, weśnie Donny Leon – to, co najlepsze w tych książkach, o czym wspominam za każdym razem, gdy piszę o powieściach kryminalnych tej autorki, to Wenecja widziana oczyma jej mieszkańca, a nie turysty. Chociaż wygląda na to, że pierwsze tomy są najlepsze. 4/6

2.       Paryż miasto sztuki i miłości w czasach belle epoque Młagorzaty Gutowskiej-Adamczyk  i Marty Orzeszyny. Piękna opowieść o mieście, które dopiero od niedawna, aczkolwiek skutecznie, zaczyna   mnie do siebie przekonywać. Wydane w obłędnej serii, z której powiadam książkę o Nowym Jorku. Zdecydowanie ewenement na naszym rynku wydawniczym. 5/6

3.       Zostań,jeśli kochasz Gayle Forman – ze względu na premierę filmu ostatnio było tej książki i odniesień do niej całkiem sporo wokół. Dałam się złapać na PRowy lepiec, kupiłam, przeczytałam. Wystarczy chyba, jeśli napiszę, że tą około 200-stronicową powiastkę czytałam przez jakieś dwa tygodnie. 2,5/6

4.       Blackout MarkaElsberga – powieść którą na swoje potrzeby określam jako „katastroficzną”, której zdecydowanie najsilniejszym atutem jest, iż dzieje się w Europie, oraz, że autor naprawdę przyłożył się do tematu. Przerażająca opowieść o tym, co kilka dni bez prądu na całym kontynencie może zrobić ze światem, który znamy. 5,5/6

5.       Między książkami Garbielle Zevin – jednak z książkę kupionych pod wpływem YouTube’a, i nie żałuję, chociaż niektóre elementy mogłyby być lepsze. Zevin stworzyła przyjemną, chwilami smutną, opowieść o małej księgarni, samotnym człowieku i o tym, że nasze życie nie zawsze wygląda tak, jak planowaliśmy, ale nie znaczy to, że nie jest dobre.  4,5/6

Ponadto na miesiąc luty wyznaczyłam sobie ze stosika „12 książek na 2015 rok” powieść Khaleda Hosseiniego I góry odpowiedziały echem. W chwili, gdy piszę te słowa, zostało mi jeszcze około 150 stron tej wspaniałej powieści, ale nie spieszę się lekturą do północy, bo nie ścigam się, a nie chcę, aby w pośpiechu coś mi umknęło. Genialna książka, i warto jej poświęcić tyle, czasu, ile tylko można. Gdyby nie wyzwanie Kaś, pewnie dalej leżałaby na półce i czekała na swoją kolej.

I tylko zastanawiające jest, dlaczego ten stosik do przeczytania, który mam obok biurka, nie maleje…