Najlepsze obyczajówki 2015 roku

Zanim koniec grudnia stanie się faktem, a wraz  nim nasze blogi zaleje fala podsumowań roku i list 10 najlepszych książek 2015 roku (nie hej tuję, u mnie też się to na pewno pojawi), postanowiłam wyjść przed szereg i pokrótce opowiedzieć Wam o wszystkich tych książkach, które przeczytałam w tym roku, i które wciąż niezmiennie Wam polecam. A ponieważ przeczytałam  tym roku sporo dobrych książek (takich, które mi się podobały) i wiele  z nich pewnie nie znajdzie się w finałowej dziesiątce, postanowiłam podzielić to na kilka postów, oddzielnie dla każdego gatunku. Na pierwszy ogień idą obyczajówki.

1.       Między książkami Gabrielle Zevin – niewielki i urocza opowieść o mężczyźnie, który prowadzi księgarnię na niewielkiej wyspie. A.J. Fikry został ostatnio doświadczony przez los. Najpierw traci w wypadku żonę, następnie ktoś kradnie jego cenny manuskrypt, a interes zaczyna podupadać, gdyż właściciel zupełnie nie ma zdolności marketingowych, a zawartość półek księgarni kroi idealnie na swoje gusta. Pewnego dnia ktoś zostawia w jego księgarni dziecko – małą dziewczynkę, która pozostaje w księgarni na długie lata, a jej wychowywanie nie tylko odmienia życie A.J.’a ale i całej lokalnej społeczności. Jest to jedna z najbardziej uroczych, ciepłych, ale i niepozbawionych kilku kropelek goryczy powieści, jakie przeczytałam w tym roku, i chociaż od jej lektury upłynęło wiele miesięcy, wciąż nieodmiennie Wam ją polecam.

2.       Projekt Rosie Graeme Simsion – gdyby Sherlock Holmes w wersji granej przez

Benedicta Cumberbatcha w serialu BBC postanowił znaleźć sobie małżonkę, na sto procent zabrałby się do tego zadania tak samo, jak bohater tej powieści. Don, z zawodu genetyk, postanawia wykorzystać całą swoją wiedzę naukową, by odnaleźć idealnie pasującą do niego kobietę. W międzyczasie poznaje Rosie, która liczy, iż jego genetyczne wykształcenie pomoże jej ustalić tożsamość jej biologicznego ojca. I chociaż zakończenia można się domyśleć, to przygody, jakie ci dwoje będą mieć po drodze, sytuacje, w których te dwie kompletnie różne osobowości zetkną się ze sobą, dostarczają szalenie dużo rozrywki. Jednocześnie jest to książka, którą określiłabym jako ambitny chick-lit. A nietypowości wszystkiemu dodaje fakt, iż jest to powieść australijska.

3.       Mam twój telefon Sophie Kinsella – ta autorka zdecydowanie znajduje się na mojej liście pocieszaczy, a jej powieści potrafią chwilami ubawić do łez. Główna bohaterka, Poppy, w trakcie organizacji swojego wymarzonego wesela traci telefon. Jest to narzędzie niezbędne do wszystkiego, całe szczęście zatem że udaje jej się znaleźć inny w koszu na

śmieci jednego z hoteli. Wprawdzie telefon należy do pewnej dużej firmy, a wyrzuciła go asystentka jednego z jej pracowników, ale cóż, trzeba było lepiej pilnować… Poppy i Sam dochodzą do porozumienia – Poppy może nadal korzystać z telefonu, ale wszystkie wiadomości do Sama będzie mu natychmiast przekazywać. Nie trudno się domyślić, iż korzystanie z jednego telefonu i czytanie nawzajem swoich wiadomości będzie miało pewne konsekwencje – jedne komiczne, inne mniej, a znajomość bohaterów, mimo iż rozwijana głównie smsowo, przerodzi się w coś więcej. Ta przezabawna, lekka i niegłupia powieść dostarczyła mi sporej dawki śmiechu, a połknęłam ją w niecałe dwa dni.

4.       Przyjaciele, kochankowie, czekolada AlexanderMcCall Smith – to przez powieści tego autora od lat marzy mi się podróż do Edynburga. Ta konkretna książka to drugi tom jednej z serii (pierwsza to Niedzielny klub filozoficzny) której bohaterką jest panna Dalhousie – filozofka, arystokratka i dobra dusza. Trudno o książkę bardziej wyrafinowaną, spokojną i niemalże powolną, a jednocześnie wciągającą i rozlewającą po wnętrzu czytelnika przyjemne ciepełko. Są w tych powieściach i źli ludzie, ale są przede wszystkim ci dobrzy, są uczucia trudne i przykre, ale są też te wspaniałe, jak przyjaźń i miłość. I jest wesoło.

5.       Jak znaleźć faceta w wielkim mieście MelissaPimentel – książka kupiona w wakacje pod wpływem emocji, która okazała się być strzałem w dziesiątkę. Treścią bardzo przypomina popularne powieści Candace Buchnell i Lauren Wisenberger, ale styl i poczucie humoru są o klasę wyżej. Jest to jednocześnie taki chick-lit na odwrót, bowiem główna bohaterka nie szuka miłości na całe życie. Wręcz przeciwnie, ale faceci nie chcą jej wierzyć. Postanawia zatem wypróbować na sobie metody kilku poradników randkowych, by sprawdzić, jakie odniosą one skutki. Wykonanie jest więcej niż zabawne, co więcej, autorka oferuje zaskakujący zwrot akcji, o co raczej trudno w tego typu literaturze.

Czytałam oczywiście w tym roku więcej obyczajówek, ale właśnie 5 powyższych zapadło mi szczególnie w pamięć. Każda z nich jest wyjątkowa, inna niż pozostałe, autorzy, mimo iż poruszają się po gatunku, którego jedną z cech jest do pewnego stopnia przewidywalność, potrafili odnaleźć unikatowy, innych sposób na swoich bohaterów i fabułę. Jeśli znacie inne obyczajówki, które również się tym charakteryzują, dajcie mi znać, bo zdecydowanie są to książki na trudne czytelniczo czasy, które nadchodzą.